ငါေသမွာလား

ေရးသားသူ - XyBo

ဒီကေန႕ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ပတ္သတ္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ကို ဘာသာျပန္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

ဗီယက္နမ္မွာ စစ္ပြဲေတြ အရွိန္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ျဖစ္ေနတုန္းကေပါ့။ ဘယ္ေနရာကမွန္းမသိ ပ်ံ၀ဲလာတဲ့ အေျမွာက္က်ည္ဆံ တစ္ခုက မိဘမဲ့ေဂဟာ တစ္ခုေပၚကို က်ဆင္းခဲ့ပါတယ္။

၀ုန္းဆိုတဲ့ အသံနဲ႕အတူ မိဘမဲ့ေဂဟာ ေခါင္မိုးၾကီးဟာ ျပိဳၾကလာျပီး နံရံမ်ားဟာလည္း စတင္ ျပိဳက်လာပါတယ္။ မိဘမဲ့ေဂဟာမွာ အမ်ားစုက ကေလးမ်ားျဖစ္တာမို႕ ကေလးေတြဟာ မေျပးတတ္၊ မေရွာင္တတ္နဲ႕ အုတ္ပံုေတြၾကားထဲမွာ အသက္ေပးခဲ့ရတဲ့ သူေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ထိခုိက္ဒဏ္ရာ ရထားတဲ့ ကေလးေတြထဲမွာ အသက္၈ႏွစ္ အရြယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီကေလးမေလးဟာ ခ်က္ခ်င္း ေသြးသြင္းမွ အသက္ရွင္ႏိုင္မယ့္ အေျခအေနမွာ ေရာက္ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေမရိကန္သူနာျပဳ စစ္သားေတြထဲမွာ ကေလးနဲ႕ ေသြးအုပ္စုခ်င္း တူတဲ့ လူ တစ္ေယာက္တစ္ေလေေတာင္ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႕ အေမရိကန္ သူနာျပဳမ်ားက တျခား မိဘမဲ့ ကေလးေတြဆီက ေသြးရယူဘို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ မိဘမဲ့ ကေလးမ်ားဟာ ဗီယက္နမ္ လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ျပီး အဂၤလိပ္စကားကို နားမလည္တဲ့အတြက္ အေမရိကန္သူနာျပဳမ်ား ေသြးရယူတဲ့ ေနရာမွာ နည္းနည္း အခက္အခဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဟုိ ၈ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမက ေသြးသြင္းဘို႕ အလ်င္လိုေနတာေၾကာင့္ ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳး မိဘမဲ့ ကေလးမ်ားကို ေျခဟန္လက္ဟန္နဲ႕ ေသြးလွဴဘို႕ တိုက္တြန္းရေတာ့တာေပါ့။ အေမရိကန္သူနာျပဳေတြက ဒီလို ေသြးလွဴဘို႕ အတိုက္တြန္းခံရတယ့္ ကေလးေတြအားလံုးဟာ ပြစိပြစိႏွင့္ သူတို႕ အခ်င္းခ်င္း ျမည္တြန္ေတာက္တီးေနၾကေပမယ့္ ဘယ္သူကမွ လွဴမယ္လို႕ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ အေမရိကန္ စစ္သူနာျပဳမ်ားကလည္း ဗီယက္နမ္ စကားကို နားမလည္တာေၾကာင့္ ကေလးမ်ားရဲ႕ တုံ႕ျပန္မႈကို ေစာင့္ေနရံုကလြဲျပီး ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေပါ့။ ဒါနဲ႕ အေတာ္ၾကာေတာ့ ဟန္းဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူ႕ေသြးကို လွဴပါ့မယ္ဆိုျပီး လက္ေလးကို ေျဖးေျဖးခ်င္းေထာင္လာပါတယ္။ အေမရိကန္သူနာျပဳေတြလည္း အလ်င္လိုေနတာေၾကာင့္ ခပ္သြက္သြက္ပဲ ေကာင္ေလးရဲ႕ ေသြးအမ်ိဳးအစားကို စစ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကံေကာင္းေထာက္မစြာဘဲ ဒဏ္ရာရေနတဲ့ ကေလးမရဲ႕ ေသြးနဲ႕ တူေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒါနဲ႕ ေကာင္ေလးရဲ႕ ေသြးကို စတင္ေဖာက္ယူတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဟန္းဟာ အရမ္းကို ေၾကာက္လန္႕ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကေလးနဲ႕ အေမရိကန္စစ္သူနာျပဳမ်ားကို တလွည့္ ဒဏ္ရာရထားတဲ့ ကေလးမေလးကို တစ္လွည့္ ၾကည့္ေနခဲ့ပါတယ္။ စျပီး ေသြးထုတ္တဲ့ အခ်ိန္ကစျပီး ဟန္း အငိုစေတာ့တာပါဘဲ။ သူနာျပဳက ဟန္း....နာလို႕လား လို႕ေမးေပမယ့္ ဟန္းကေတာ့ ေခါင္းေလးကိုသာ ခါေနခဲ့ပါတယ္။ သူနာျပဳလည္း ဟန္းဘာေၾကာင့္ ငိုလဲဆိုတာကို သိခ်င္ခဲ့ပါတယ္။ ေသြးလွဴျပီးတဲ့အခါမွာ သူနာျပဳက ဆရာ၀န္နဲ႕ေတြ႕ျပီး ေစာေစာက ေသြးလွဴေနတုန္း ဟန္းဘာေၾကာင့္ငိုတာလဲ ဆရာလို႕ ေမးလိုက္ေတာ့ ဆရာ၀န္က နာလို႕ ျဖစ္မွာေပါ့ေလလို႔ ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ သူနာျပဳက

"နာလို႕ေတာ့ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္ဆရာ...ကၽြန္ေတာ္က နာလားလို႕ ေမးေတာ့ သူ ေခါင္းခါတယ္။"

ခဏၾကာေတာ့ သူနာျပဳေလးက ဒဏ္ရာရထားတဲ့ ကေလးမနဲ႕ ဟန္းရွိတဲ့ အခန္းကို သြားၾကည့္ခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ သူနာျပဳက ဟန္းကို ထလုိ႔ရၿပီလို႕ ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ဟန္းကေတာ့ ေခါင္းေလးကို တဘက္လွည့္ျပီး မ်က္စိေလးကိုသာ မွိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူနာျပဳက ကေလးက မထခ်င္ေသးလို႕နဲ႕ တူတယ္ဆိုျပီး ဒီတုိင္းထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ ဒဏ္ရာရထားတဲ့ ကေလးမေလးရဲ႕ တအင္းအင္းနဲ႕ ညည္းညဴသံေလးကို ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ကေလးမေလး ေသမင္းတံခါး၀ကေန ျပန္လာႏိုင္ပါျပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာဘဲ တျခား ေဆးရံုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳး သူနာျပဳ တစ္ေယာက္က မိဘမဲ့ေဂဟာကို ခဏလာတာကို အေမရိကန္သူနာျပဳေလးက လွမ္းျမင္လိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ဗီယက္နမ္ လူမ်ိဳး သူနာျပဳကို ဟန္း ဘာေၾကာင့္ငိုလဲဆိုတာကို ေမးေပးရန္ ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။ ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳး သူနာျပဳကလည္း ေမးေပးပါ့မယ္ဆိုျပီး ဟန္းနဲ႕ စကားေျပာေတာ့တာေပါ့။ ခဏၾကာေတာ့ ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳး သူနာျပဳဆီက အသံ တစ္ခုထြက္လာတယ္။

"ဘုရား..ဘုရား...ဟန္းက ခင္ဗ်ားတို႕ ေျပာတာကို အထင္လြဲေနတာ။ ဟန္းက ေသြးလွဴရင္ သူေသမယ္လို႕ ထင္လို႕ ငိုေနတာတဲ့..။ "

သူနာျပဳေတြလည္း ခုမွ နားလည္ဟန္နဲ႕ ေခါင္းေလးညိတ္၍သာ ေနၾကပါတယ္။ ဗီယက္နမ္ လူမ်ိဳး သူနာျပဳကေတာ့ ဟန္းကို ခုလို ေမးလိုက္ပါတယ္။

"ဟန္း...မင္း ဟာ ေသမယ္ဆိုတာကို သိရဲ႕သားနဲ႕ ဘာလို႕ ေသြးလွဴဘို႕ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာလဲ။ "

ဒီအခါမွာ ဟန္းျပန္ေျဖလိုက္တာကေတာ့

"သူကကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေလဗ်ာ.."

This entry was posted on Thursday, July 24, 2008 and is filed under ဝတၳဳတုိ . You can leave a response and follow any responses to this entry through the Subscribe to: Post Comments (Atom) .